محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
شنبه 5 خرداد 1403
18 ذو القعدة 1445
Saturday 25 May 2024
به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹
شنبه ۵ خرداد
اشعار دفتر شعرِ گل سنگ شاعر بردیا امین افشار
نه نغمه لر چیخیر، زامان بویوندا
تاریخ میضرابی ینن، تاری چالاندا
گینه قاچیر اوزوموزده کی ساعاتلار
زندگی، در تابش خورشید، هویدا نمی‌شود مگر؟
زندگی نیامده ،
آمد و سَر شد
طغیان غروب در پس ابرها
جدال زرد وتُرنجی
در تورق برگهای تاریخ
انسان هست و آرزوهای زیبایش
هر بیر اینسان، آنا دیلینن
دونیانی و سِودانی تانیر
بو گجه ده هر گجه یه تای
یوخسان دیه سن منه لای لای
دیروز کجا مانده
که جنگلهایش سبز بود و...
چشمه های روانش سرد
اینسان، اینسانی دا گورمور
هر یرده بویلانیپ دووار
ینه اوره گیم ده بیر قوش اوچور
بَس دیر، دا گوزله مک ایسته میرم
یتیشمیر، وردغین سوز دادیمه
نامه ها برایت می نویسم
می دانم که نمی خوانی
متن تئاتر زندگیست ،
برف و بوران و گلهای سرخ
می‌خورند سرنوشت ها رقم
رنگ عشق میگیرد آسمان
می پوسد حقیقت در تکه های زمان
چیست حال صحرایی که ندارد باران ؟
این جا جهانیست نارسیده
دل در اینجا می کندعُصیان
می شود که یادت را فراموش کرد ؟
اولا بولر کی اینسان
اوزون ایتیرمیه
هیهات
دیریست
آوای مرگ می آید
فریاد می زند با زخمه
دل در تن تنبور
بو بولوتلی گوی لردن
دییردیم قورتولسا یاغیش
از آن زمان که می ریزد
از ماتمِ خشم ، سرود
نه ایله شمیسن اوره گیم
زامان سنن ده قالمیه جاخ بویله
بو ایل ده گورتولموش اولدی
چه می شود که نسیم
نمی کِشد بر زلفِ جنگل شانه ؟
روایت هر صحنه ، با روایتگر است
اوست که مغرض ، یا که دادگر است
چه می شود کرد
که گلهای سرخ ...
نگردند پژمرده ؟
او زامان کی قارانلیخ
شیرین زیندیگانلیخلارا باتانمادی
آغلایان گوزلری
نه سن و نه من و نه تاریخ
هش زامان گولدوره نمه ریخ
دونیا ایکی بولمده پایلاشیپدیر
بیری منیم یاشلی گوزلریم
درد او دییر کی
اوتوروپ آمما قالخانمیاسان
به گمانم ،
اشک سایه ها را
می باید که می دیدی
دارقیندی
بو چاتدامیش گونلوم
بو ایتگین دونیانین
اینان کی بونان چوخ
در آن سوی دیوار تنهایی هم
هر زامان گَل اویات منی
قارانلیخ گیریپ گون یاتاندا
می توان ره توشه ها نهاد
در گوشۀ یک کوله
بوگون اوره کلر یاسدی
گویلردن ایلدریم شاخیر
زمستان زیبا هم که باشد
سرد است ...
اینجا که خار و گل
در یک پیکر می گردند تفسیر
از رود ارس تا دریای ارومیه
عشقِ وطن می‌کُند سَیلان
تو چه میدانی ؟
از غُصه‌های عروسکی که
گرمترین هم باشد
سرد است زندگی در قفس
حرفی نمانده است برای گُفتن
یک شب ،
رویایت هم که شده
میگذرد از آسمانم
درد چون فریاد شود
تریاک مرهم نمی شود
کلامی نمی دوزم ،
از دستنبند فشرده به دست
با کدامین دل
می توان کرد آزاد
عشقِ در کُنجِ بیشه را
زندگی لبریز نغمه هاست
نغمه هایی که می خوانند
یادم ، غباریست از خاطری پاک شده
در چشم بر هم زدنی
می چکد از آسمان
قطره های باران
وقتی که ،
بهای نسیم ،
سنگین است ...
بغض من درد است
آسمان را بر زمین می کِشاند
نیست بینا ،
آن چشم ...
که بسته است
خیز ...
تا رویم از کویرهای کور
و در دمیدن بهار ...
بی شک ،
ساقه ها می رویند
دیوارها ساکتند ،
درها البته بسته ...
شب ، ستاره ها را ،
با چوب مُراد می راند
چون بر دمید سحر ،
چشمانش را گشود ،
زندگی طرحیست خاکستری
با نقش ها و صحنه هایی رنگارنگ
کودکی دنیای شادیهاست
اما کودکان همه شاد نیستند
وای از خورشیدی ،
که ندارد دیگر ...
نگاهش روی به زرتشت بود
پندار و گفتار و کردار نیک
بِرکه را دیده ای ؟
در خِش خِشِ برگهای زردش
سکوت را شنیده ای ؟
فردا از آنِ کیست ؟
کدامین پروانه
ساقی پُر کن پیاله را
از شرابِ نابِ کلمات
با ضَجه هایم
می نوازم برایت ترانه
صاباح یولدان یتیشن زامان
اورگیم قانات وروپ اوچاجاخ
هر کس که میتواند
به دست میگیرد میکروفن
با صدای بوئینگ
می شوم از خواب بیدار
و هزاران بار ،
می آید و خواهد رفت
-------
و مین نر یول ،
گلیپ و گدجاخ
من و تو ...
باید بدانیم
که نخواهد شد گریان
زندگی در تو
واریته ای ست تلخ و شیرین
شاید ،
که چون ببندم چشمم را
مجموع ۲۳۸ پست فعال در ۳ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
نجمه طوسی (تینا)
پژمان بدری
شاهزاده خانوم
بارها گفته‌ام و
بهروز عسکرزاده
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ودرودبرشما بانوالهه 
احمدی زاده(ملحق)
فرامرز عبداله پور 
راحله حصارکی (راحیل) 
فرشته پورصدامی 
